Usul İslam Araştırmaları, no.35, pp.55-88, 2021 (Peer-Reviewed Journal)
Beş duyu organlarından biri olan görme duyusu, insanların en çok kullandığı duyu
organlarından birisidir. Bununla birlikte görme duyusu, bazı sebeplerle
yitirilebilmektedir ve bu durum ise insanın bilgi edinmesine olumsuz olarak
yansıyabilmektedir. Aynı şekilde râvîler için de görme duyusunun yitirilmesinin bazı
olumsuz tesirleri olabilmektedir. Bu nedenle görme engelli râvîlerin görme engelinden
ne derece etkilendiklerini tespit etmek, rivayetlerinin sıhhatini tespit etmek açısından
önemlidir. Buna binaen bu çalışmada görme engelli râvîlerin rivayetlerinin makbul
görülüp görülmediği incelenmektedir. Araştırmanın amacı görme engelinin, râvîlerde
ne tür bir etki bıraktığını tespit edip görme engellilerin hadis rivayetine ehliyetlerinin
değerini irdelemektir. Çalışmada ilk olarak Arap dilinde görme engeline delalet eden
lafızlar tespit edilip kısaca açıklamaları yapılmıştır. Akabinde hadis edâ ve
tahammülünde asıl olanın işitme mi yoksa görme mi olduğu izah edilmiştir. Daha sonra
muhaddislerin râvîlerde aradıkları temel vasıflar arasında râvînin görüyor olması
şartının bulunup bulunmadığı incelenmiş olup görme engellilerin şahitliğe ehliyetleri
ile hadis rivayetine ehliyetleri arasındaki ilişki tetkik edilmiştir.