“Ahmet Hâşim’in Yedi Meşale Şairlerini Eleştirisi Ve Bu Eleştirinin Kendisine Dönüşü”

Taras Şevçenko 4. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, İzmir, Turkey, 14 - 15 December 2019, vol.1, pp.1070-1074

Publication Type: Conference Paper / Full Text
Volume: 1
City: İzmir
Country: Turkey
Page Numbers: pp.1070-1074
Süleyman Demirel University Affiliated: Yes

Abstract

Modern Türk şiirinin usta kalemi Ahmet Hâşim, dikkate değer eleştirel bir dile ve söyleme sahiptir. Özellikle şiir sahasındaki birikimi, keskin zekâsı, tespitlerindeki isabet onun eleştirel yazılarına büyük katkıda bulunur. Her ne kadar eleştiri türünde bir yer edinme gayreti içerisinde olmamışsa da, yaptığı eleştirel değinmelerle o, bu alandaki potansiyel gücünü ve yeteneğini hissettirir. Yaşadığı dönem içerisinde ortaya çıkan edebiyat hareketlerini, şair ve yazarları, sanat ve edebiyat eserlerini kimi küçük dokunuşlarla eleştirme yoluna gider. Onun eleştirel bakış getirdiği edebiyat hareketlerinden biri de Yedi Meşale’dir. Bu topluluk, Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının ilk edebî topluluğudur. Edebiyat meraklısı yedi gencin 1928’de bir araya gelip Yedi Meşale adında ortak kitap çıkarmasıyla topluluk hâlini alır. Bir kısmı lise öğrencisi, bir kısmı da üniversitenin ilk sınıflarında öğrenim gören öğrencilerden oluşur. Dergilerde iki yıldır şiirleri yayımlanan edebiyat meraklısı, on sekiz yirmi yaşlarındaki bu gençler, ortaklaşa bir kitap çıkararak edebiyat dünyasına kendilerini tanıtmak isterler. Adlarını da yedi kişiden oluşmalarından alırlar. Saf şiir anlayışına bağlı olan Yedi Meşale mensupları, Sembolizmden beslenen bir şiir anlayışıyla kalem ürünleri ortaya koyarlar. Böyle bir yönelim, onları izlenimlerini dile getiren bir şiir yazmaya yöneltir. Yer yer Ahmet Hâşim şiirinden izler taşıyan bu şiirler, insanın iç dünyasını, bireysel temaları dile getirir. Kapalı dünyalar kuran şairler, daha çok akşam saatlerini ve geceyi ifadeye yönelik bir söylem geliştirirler. Çıkardıkları ortak kitabı dönemin öne çıkan şair ve yazarlarına gönderirler. Gençlerin çıkardığı kitap hakkında değerlendirmelerde bulunan Ahmet Hâşim, onları şairden çok ressam bakışıyla yazdıkları şeklinde eleştirir. Bir yandan da genç oldukları için kusurlarını bağışlamak gerektiği görüşünü ileri sürer. Fakat Ahmet Hâşim’in bu gençlerin şiirine yönelttiği eleştiri, kendi şiiri için de geçerli bir yapı gösterir. Bu bildiride Ahmet Hâşim’in Yedi Meşale topluluğuna yönelik eleştirel tutumu ele alınmaya çalışılacaktır.

Anahtar kelimeler: Ahmet Hâşim, Yedi Meşale, eleştiri.