VII. INTERNATIONAL EUROPEAN CONFERENCE ON SOCIAL SCIENCES April 22-24, 2022, Antalya, Türkiye, Antalya, Turkey, 22 April - 24 May 2022, pp.684-690
ÖZET
Antik Çağ’dan itibaren güzel olanı arama, bulma ve tanımlama çabaları ile birlikte, estetik/sanat
betimleri, kavramsal olarak ve kuramsal biçimde geniş olarak yapılagelmiştir. Güzel olarak
isimlendirilen ve öznenin estetik pratiğinin biçim ve içeriğini oluşturan, estetik nesne için, insan
deneyiminde duyular tarafından hoş ve güzel bulunan nesnenin, yalnızca fiziksel nitelikleriyle
değil aynı zamanda bizde oluşturduğu duygular ve anlamlar dâhilinde de kültürel ve tinsel bir
belirlenim barındırdığı söyleyebiliriz.
Tüm betimsel tartışmalarına karşın, insanla var olan sanat, kuşkusuz her şeyden önce insan
içindir. Kaya resimleriyle başlayan sanat serüvenini üç boyutlu gereçlerini yaparken salt
işlevsellikleri ile zanaat boyutunda sürdürse de, gelişimini tamamladıkça bu işlevsel gereçleri
sanatsal objelere yönelten bir çaba içinde olmuştur.
Antik Dönem’den günümüze kadar süregelen sanata dair betimsel karmaşa, aslında güzelin ne
olduğu sorunsalının çözümünden ziyade yeni sanat akımlarını motive etmiş, farklı tezlerle belki
de sanatın toplumsal farkındalığının sağlanmasına yol açmıştır. Mağara ve kaya resimleriyle
başlayan sanat serüveni, pişmiş toprak öncesi ve sonrasında üç boyutlu simgesel objelerle sanatın
ilk adımı kabul edilen sembolizmi sanat literatürüne almıştır. Buna karşın Tarih öncesi insanın
bu çabasının sanat olup olmadığı günümüzde tartışılmış olsa da konu, daha çok kültür
bilimlerince değerlendirilerek; Prehistorik eserlerin önemli bir kısmının sanatsal kaygı
barındırdığı ve zamanının sanat eserleri olduğu düşüncesi öne çıkmıştır.
Bugünün sanat kavramlarıyla tarih öncesi eserlerin değerlendirilmesi kuşkusuz sağlıklı sonuçlar
vermeyecektir. Günümüze iletilen bu kıymetli kültürel miras kapsamındaki eserleri zamanın
ruhunda yani “Zeitgeist” bir düşünsellikle ele almak daha kapsamlı bir kavramsallık
oluşturacaktır. Bu nedenle prehistorik eserler çağdaş estetik bakışla değil, kendi dönemlerinin
çağdaşları arasında göreceli olarak ele alınmalı ve kültürel miras öğeleri olarak
değerlendirilmelidir.
Anahtar Sözcükler: Sanat, Zanaat, Zeitgeist, Tarihöncesi, Kültürel Miras